Η Μαρία Ιορδανίδου γράφει για την εμβληματική Λωξάνδρα σε ηλικία 66 ετών.
Η ιστορία της Πολίτισσας μαγείρισσας Μαρίκας που κατάφερε να μπει στα σπίτια όλων των Ελλήνων με τη μεταφορά της στην μικρή οθόνη, έφερε στη Μαρία Ιορδανίδου μια μεγάλη και απροσδόκητη επιτυχία την οποία η ίδια, μάλλον, δεν είχε ποτέ ονειρευτεί.
Η Μαρία Ιορδανίδου γεννιέται στις 23 Σεπτεμβρίου 1897 στην Κωνσταντινούπολη. Κόρη του Υδραίου μηχανικού και εμπορικού ναυτικού Νικόλαου Κριεζή και της Ευφροσύνης Μάρκου. Ζει τα πρώτα χρόνια της ζωής της στην Αθήνα, αλλά μετά το 1909 επιστρέφει με τη μητέρα της στην Κωνσταντινούπολη, όπου φοιτά στο Αμερικάνικο Κολλέγιο. Το 1914 επισκέπτεται συγγενείς της στο Βατούμ της Ρωσίας, αλλά αναγκάζεται να παραμείνει έως το 1919, καθώς μεσολαβεί ο πόλεμος και η Οκτωβριανή Επανάσταση.
Αρχικά, εργάστηκε ως ιδιωτική υπάλληλος στην Κωνσταντινούπολη και αργότερα στην Αλεξάνδρεια.
Εκεί παντρεύτηκε τον διανοούμενο Ιορδάνη Ιορδανίδη, ο οποίος ήταν κομμουνιστής, και γίνεται μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Αιγύπτου. Το 1923 μετακόμισε στην Αθήνα, όπου απασχολήθηκε στην πρεσβεία της Σοβιετικής Ένωσης. Το 1931 χώρισε από τον σύζυγό της, με τον οποίο είχαν αποκτήσει δύο παιδιά. Ο Ιορδανίδης αναγκάστηκε να εγκαταφύγει στη Σοβιετική Ένωση, όπου εξαφανίστηκε υπό άγνωστες συνθήκες.
Παρόλο που ποτέ δεν αποδέχτηκε τον τίτλο της συγγραφέως, η Μαρία Ιορδανίδου γνώρισε επιτυχία στον χώρο της λογοτεχνίας. Μέχρι το θάνατό της στις 6 Νοεμβρίου 1989, είχε δημοσιεύσει τρία ακόμα βιβλία που αποτελούν σημαντικό μέρος της ελληνικής λογοτεχνίας. Το βιβλίο "Λωξάνδρα" έχει κυκλοφορήσει σε περισσότερες από 60 εκδόσεις και έχει διαβαστεί από περίπου 600.000 ανθρώπους. Η απλότητα και η ειλικρίνεια της γραφής της, η βιωματική της αφήγηση και η περιγραφή της καθημερινότητας, ίσως αποτέλεσαν τα στοιχεία που την έκαναν τόσο αγαπητή σε όλο το αναγνωστικό κοινό.
Λόγω των δυσκολιών στη ζωή της, η Μαρία Ιορδανίδου ανέπτυξε μεγάλη γλωσσομάθεια και εργάστηκε ως ιδιωτική υπάλληλος. H "Λωξάντρα," που πρωτοκυκλοφόρησε το 1962, ζωντανεύει τα έθιμα και τη ζωή των Ελλήνων στην Πόλη και βασίζεται στις αναμνήσεις της Ιορδανίδου πριν από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Στο βιβλίο "Διακοπές στον Καύκασο" (1965), περιγράφει τη ζωή της στη Ρωσία, ενώ στο "Σαν τα τρελά πουλιά" (1978) αφηγείται τα χρόνια που πέρασε στην Αλεξάνδρεια και την Αθήνα κατά το Μεσοπόλεμο. Το τελευταίο της έργο είναι το "Η αυλή μας" (1981).
Η τηλεοπτική μεταφορά της Λωξάνδρας, με πρωταγωνίστρια τη Μπέτυ Βαλάσση, απέσπασε τεράστια προσοχή και έκανε ρεκόρ τηλεθέασης για την εποχή της. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή η τηλεοπτική σειρά ήταν το τελευταίο ασπρόμαυρο σήριαλ που προβλήθηκε από την ΕΡΤ και αποτελεί έναν από τα λίγα σήριαλ που διατηρήθηκαν ανέπαφα έως σήμερα. Επίσης, το μυθιστόρημα "Σαν τα τρελά πουλιά” μεταφέρθηκε στην τηλεόραση με πρωταγωνίστρια τη Θέμιδα Μπαζάκα, και προβλήθηκε στην ΕΤ1.
Η Μαρία Ιορδανίδου πέθανε στις 6 Νοεμβρίου 1989, σε ηλικία ενενήντα δύο ετών.
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια της ζωής της τα έζησε παλεύοντας με πολλές ασθένειες και χάνοντας τις δυνάμεις της ολοένα και περισσότερο. Η ίδια είχε πει στον δημοσιογράφο Δημήτρη Γκιώνη “Τα χρόνια που έφυγαν. Ξέρεις πόσο γρήγορα φεύγει ο χρόνος όταν γερνάς και πώς φαίνεται; Πώς ήμουν πριν δύο χρόνια και πώς είμαι τώρα… Δεν μπορώ να γράψω ούτε με μαρκαδόρο… Εσένα τώρα ούτε που σε βλέπω… σαν σκιά… Και όσο πάω ακούω και πιο λίγο…” … “Δεν πονώ, αλλά υποφέρω πολύ… Αυτό που μου λες, τι κάνω, τι ονειρεύομαι… Φαγιά ονειρεύομαι… Σκέφτομαι εδώ ότι τρώγω ρούσικα φαγητά, δικά μας, πολίτικα…”.
Βρείτε τα βιβλία της εδώ.
