Ο Ιρλανδός συγγραφέας Όσκαρ Ουάιλντ γεννιέται στις 16 Οκτωβρίου 1854 στο Δουβλίνο και πεθαίνει στις 30 Νοεμβρίου του 1900, στο φτηνό τότε και πλέον υπερπολυτελές, ξενοδοχείο l’Hotel στο Παρίσι.  Η ζωή του είχε περιπέτεια δόξα και εξαθλίωση, πλούτο και φτώχεια, αλλά εκείνος έμεινε πάντα πιστός στις απόψεις του, μέχρι το τέλος.

Γεννήθηκε σε μια αριστοκρατική οικογένεια του Δουβλίνου, σπούδασε και διέπρεψε στις σπουδές του και πολύ γρήγορα μπήκε στους αριστοκρατικούς κύκλους του Λονδίνου. Κάθε του φράση και κάθε του κίνηση γινόταν μόδα. Οι άνθρωποι τον ακολουθούσαν και τον αντέγραφαν. Γρήγορα παντρεύτηκε την Κονστάνς Λόιντς, με την οποία απέκτησε 2 παιδιά. Η ίδια προερχόταν από εύπορη οικογένεια και μαζί με τα χρήματα που έβγαζε ο ίδιος από τα κείμενα που δημοσιοποιούσε, μπορούσαν να ζουν με αρκετά μεγάλη άνεση. 

Τα κείμενα του έχαιραν μέτριας εκτίμησης, τα ποιήματά του, τα θεατρικά του, αλλά με τη συγγραφή του Ευτυχισμένου Πρίγκιπα και του πιο δημοφιλούς από τα έργα του, το Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέυ, τα πράγματα άρχισαν γρήγορα να αλλάζουν. Η κριτική που υπέστησαν αυτά τα έργα, για τις ομοφυλοφιλικές τους αναφορές, οδήγησαν σε μεγάλες αντιδράσεις και έφεραν τον Ουάιλντ αντιμέτωπο με πολύ σοβαρές ποινικές διώξεις. Ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι ουδέποτε είχε σαρκικές ομοφυλοφιλικές σχέσεις, αλλά ταυτόχρονα παραδέχτηκε την ύπαρξη πλατωνικού ομοφυλοφιλικού έρωτα στη ζωή του, με τον γιο του Μαρκησίου του Κουίνσμπερυ, Άλφρεντ Ντάγκλας. 

Ο Ουάιλντ διώκεται και φυλακίζεται. Σ’ αυτό το σημείο ξεκινά και η προσωπική ψυχολογική, αλλά και σωματική του εξαθλίωση. Η άνετη ζωή που ζούσε έκανε δυσβάσταχτη την καθημερινότητα στη φυλακή. Παρόλα αυτά δε σταματά να γράφει και να αγωνίζεται, αρχικά για την αναβάθμιση των άθλιων συνθηκών στη φυλακή στο έργο του «Η μπαλάντα της φυλακής του Ρήντινγκ», και μετέπειτα στον μεγαλύτερο προσωπικό του αγώνα να μη χάσει τον εαυτό του. Αυτή του η προσπάθεια να νικήσει τα πιο άγρια ένστικτά του ξετυλίγεται αριστοτεχνικά στον αυτοβιογραφικό του μονόλογο De Profundis (Εκ Βαθέων), με παραλήπτη τον Άλφρεντ Ντάγκλας.

Αποφυλακίζεται και εξορίζεται στο Παρίσι. Πεθαίνει μόνος και άρρωστος από μηνιγγίτιδα. Δε θα μπορούσαμε να πούμε πως η ζωή του ήταν παρμαυθένια και σίγουρα ας συμφωνήσουμε πως η κατάληξή της ήταν τραγική. Παρόλα αυτά, ο Ουάιλντ δε φοβήθηκε ποτέ, δεν δείλιασε μπροστά σε κινδύνους, δεν πρόδωσε τα “πιστεύω” και τα “θέλω” του. Μέσα από την υπεροπτική και ελιτίστικη ματιά που τον διακατείχε, και για την οποία έγινε γνωστός, αγωνίστηκε θαραλλέα για έναν πιο ελεύθερο κόσμο, με τεράστιο προσωπικό κόστος. 

Τα βιβλία του έως σήμερα μεταφράζονται και εκδίδονται ξανά και ξανά σε όλο τον κόσμο, κι αυτό αποτελεί την τεράστια παρακαταθήκη του σε παγκόσμιο επίπεδο, ενώ ταυτόχρονα του αποδίδει μια θέση  ανάμεσα στους πιο σημαντικούς διανοούμενους όλων των εποχών, 

Βρείτε τα εδώ.