Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, είναι ημέρα μνήμης!

Μνήμης για τους αγώνες των γυναικών για την κατάκτηση ίσων δικαιωμάτων, για την ισότιμη πρόσβαση στην αγορά εργασίας, για την αυτοδιάθεση σε ό,τι έχει να κάνει με το σώμα μιας γυναίκας και τα ζητήματα που αφορούν τη μητρότητα και πολλά ακόμα. 

Πώς όμως φτάσαμε, όμως, να επιλέξουμε τη συγκεκριμένη ημέρα; Η ιστορία μας πάει πίσω στις 8 Μαρτίου 1857, όταν για πρώτη φορά οργανώθηκε διαδήλωση από εργάτριες γνωστής κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη. Οι γυναίκες αυτές διαδήλωσαν, ντυμένες στα λευκά και απαίτησαν ανθρώπινα ωράρια και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Την εποχή εκείνη, τα ωράρια ξεπερνούσαν τις 16 ώρες ημερησίως, ενώ όπως είναι προφανές, μισθολογικά οι γυναίκες βρίσκονταν σε πολύ κατώτερο επίπεδο από τους άνδρες, σε ίδιες θέσεις. 

Επομένως, τα δύο αυτά ζητήματα ήταν και τα κυριότερα αιτήματα των διαδηλωτριών: μείωση ωραρίου εργασίας σε 10 ώρες και εξίσωση των μισθών με εκείνους των ανδρών εργατών. 

Η διαδήλωση βάφτηκε με αίμα από τις αστυνομικές δυνάμεις και οι εργοστασιάρχες για να πατάξουν όλα τα αιτήματα, προχώρησαν άμεσα σε ομαδικές απολύσεις. 

Παρόλα αυτά, οι αγώνες δε σταμάτησαν. Δύο χρόνια αργότερα, το 1859 ιδρύθηκε το πρώτο εργατικό σωματείο γυναικών, από τις πρωταγωνίστριες των αγώνων του 1857. Επί σχεδόν 50 χρόνια συνέχισαν να διεκδικούν και να αγωνίζονται για τα ίσα δικαιώματα στην αγορά εργασίας. 

Το 1909, με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού κόμματος γιορτάστηκε για πρώτη φορά στις ΗΠΑ η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. 

Αρκετά χρόνια αργότερα, το 1917, στη Σοβιετική Ένωση, η φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι κατάφερε να πείσει τον Λένιν, να καθιερώσει τον εορτασμό της Ημέρας της Γυναίκας, στις 8 Μαρτίου κάθε έτους. Ο εορτασμός εξαπλώθηκε σε όλες τις χώρες του σημερινού ανατολικού μπλοκ.

Ο ΟΗΕ θεσμοθέτησε τον εορτασμό της Ημέρας της Γυναίκας το 1977 και προσκάλεσε όλες τις χώρες του κόσμου να υιοθετήσουν το θεσμό. 

Φυσικά, οι ημερομηνίες που παρατίθενται παραπάνω και τα γεγονότα που αναφέρουμε δεν είναι παρά ελάχιστες στιγμές σε δεκαετίες αγώνων, που συνεχίζονται έως σήμερα. Δυστυχώς, αν και πολλά έχουν κατακτηθεί στον Δυτικό Κόσμο, ο πλανήτης μας, σαν σύνολο, φαίνεται πως είναι ακόμα πολύ πίσω και μάλιστα μοιάζει σαν να κάνουμε ακόμη δραματικά βήματα υποχώρησης.

Ο Αντόνιο Γκουτιέρες, γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, σε συνέντευξη του με αφορμή την ημέρα της Γυναίκας ανέφερε  «σε πολλές περιοχές σημειώνεται πισωγύρισμα σε ό,τι αφορά τα αναπαραγωγικά δικαιώματα των γυναικών και τα κορίτσια που πηγαίνουν σχολείο κινδυνεύουν να απαχθούν ή να δεχθούν επίθεση». Από το Ιράν, το Αφγανιστάν έως ακόμα και τις ΗΠΑ, σε μικρότερο η μεγαλύτερο βαθμό κάποια ή ακόμα και όλα τα δικαιώματα των γυναικών μοιάζουν, περισσότερο, να χάνονται και τα κεκτημένα να υποχωρούν.

Για κάθε γυναίκα που είναι μοναδική και ικανή να καταφέρει τα πάντα, για κάθε γυναίκα που οφείλει να προασπίσει τα κεκτημένα δικαιώματά της και για κάθε γυναίκα που πρέπει ακόμα να αγωνιστεί για να τα κερδίσει, η σημερινή ημέρα είναι όχι μόνο σημαντική, αλλά αναγκαία!