Βιβλία που μιλούν ανοιχτά για την παιδική κακοποίηση

Φέτος, περισσότερο από άλλες χρονιές, το ζήτημα της παιδικής κακοποίησης έχει απασχολήσει έντονα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Κάθε φορά που αναφερόμαστε σε ζητήματα σωματικής ή σεξουαλικής κακοποίησης σε παιδία, η πληροφορία και μόνο προκαλεί ανατριχίλα. 

Πόσο σημαντικό είναι όμως να ενημερωνόμαστε και να ενημερώνουμε τα παιδιά μας ,από την πιο μικρή ηλικία, για το τί συνιστά κακοποίηση και για το πώς πρέπει να αντιδρά κανείς όταν την υφίσταται; 

Τα ζητήματα αυτά είναι σίγουρα πολύ δύσκολα στη διαχείριση τους, γι' αυτό ένας από τους καλύτερους τρόπους είναι να τους μιλήσουν τα παραμύθια.

Μια διήγηση είναι πάντα πιο δυνατή από μια παραίνεση. 

Εμείς, σήμερα, για την Ευρωπαϊκή ημέρα για την Προστασία των παιδιών από τη Γενετήσια Εκμετάλλευση και Kακοποίηση, διαλέξαμε και σας παρουσιάζουμε μια σειρά από ιστορίες που θα βοηθήσουν τα παιδιά σας, αλλά και εσάς να συζητήσετε ανοιχτά γι' αυτά τα τόσο σοβαρά θέματα. 

Το σώμα μου είναι δικό μου, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός, είναι ένα βιβλίο που θα βοηθήσει τα παιδιά να αποκτήσουν σωστή εικόνα για το σώμα τους και να μάθουν περισσότερα για τον εαυτό τους και τους άλλους. “Γεια σας! Είμαι η Κλάρα και έχω κάτι πολύ ξεχωριστό! Είναι το σώμα μου και ανήκει μόνο σ’ εμένα. Είμαι περήφανη για εμένα και το σώμα μου. Μερικές φορές θέλω να νιώθω κοντά σε κάποιον. Υπάρχουν όμως στιγμές που δε θέλω να με αγγίζει κανένας. Όποτε πάει κάποιος να με αγγίξει και δε μου αρέσει, τότε λέω: «Σταμάτα! Μη με αγγίζεις! Δεν το θέλω!»

Το βιβλίο της Γιώτας Αλεξάνδρου, Μόνο αν θέλω, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίνωας, είναι  μια στορία για το δικαίωμα των παιδιών στο σώμα τους, το δικαίωμα να λένε όχι σε φιλιά, αγκαλιές και αγγίγματα που δεν επιθυμούν, ακόμα κι αν προέρχονται από οικεία και προσφιλή πρόσωπα. Μια ιστορία για τον σεβασμό στα παιδιά ως υποκείμενα με ελεύθερη βούληση.

Το Και βγάζω το καπέλο μου… του Μάκη Τσίτα, από τις εκδόσεις Κόκκινη Κλωστή Δεμένη,  είναι ένα παραμύθι που μας εξηγεί πως μερικές φορές τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Είναι μια όμορφη ηλιόλουστη μέρα κι αυτός ξυπνάει με καλή διάθεση και αποφασίζει να βγει βόλτα. Πηγαίνει σ’ ένα πανέμορφο πάρκο κι εκεί συναντάει τρία παιδιά που ετοιμάζονται να παίξουν το «Λύκε, λύκε» και ψάχνουν για τον τέταρτο της παρέας. Γίνεται εκείνος ο τέταρτος και το παιχνίδι ξεκινάει. Είναι όμως τόσο καλός όσο δείχνει; Και ήταν σωστή η απόφαση των παιδιών να τον αφήσουν να παίξει μαζί τους;

Ο Πάρης αντιδρά στον εκφοβισμό, είναι ένα από τα βιβλία της σειράς Το Παράδειγμα του Πάρη στοχεύουν να ευαισθητοποιήσουν και να εκπαιδεύσουν τα παιδιά και τις οικογένειές τους να αντιμετωπίσουν τις ανησυχίες και τους φόβους τους, να μιλήσουν για τα συναισθήματά τους, να καλλιεργήσουν την ομαδικότητα, την αλληλοϋποστήριξη και την αλληλεγγύη. Πρόκειται για ένα υλικό που χρησιμεύει πρωτίστως στην πρόληψη και την έγκαιρη αντιμετώπιση δυσκολιών και αρνητικών συμπεριφορών. Απευθύνεται στα ίδια τα παιδιά, τους γονείς τους, αλλά είναι πολύτιμο βοήθημα και για ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς, εκπαιδευτικούς, λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές και ακαδημαϊκούς.

Η Σιωπή της Μελίνας, είναι μια ιστορία για μεγαλύτερα παιδιά και εφήβους. Η Μελίνα θεωρεί πως οι μπαμπάδες και οι μαμάδες φτιάχνουν ζεστή σοκολάτα και κουλουράκια, παίζουν με τα παιδιά τους και τα προστατεύουν από κάθε απειλή. Ούτε που φαντάζεται ότι μπορούν να αποτελέσουν οι ίδιοι απειλή για ένα παιδί. Η εικόνα αυτή σύντομα καταρρέει και η Μελίνα, που βρίσκεται ακόμα σε τρυφερή ηλικία, νιώθει ανυπεράσπιστη κι εγκλωβισμένη. Δεν αντέχει πια να κρατάει κρυφό ένα τόσο βαρύ μυστικό. Δεν αντέχει όμως και να το αποκαλύψει. Η ζωή της ανατρέπεται για άλλη μια φορά. Γιατί η ζωή είναι πάντα γεμάτη ανατροπές.

Η μόνη λύση για την πρόληψη είναι η ενημέρωση!

Τα παιδιά μας θα πρέπει να ξέρουν για να μπορέσουν να προλάβουν και να μη φοβηθούν να μιλήσουν σε περίπτωση που βρεθούν αντιμέτωπα με κίνδυνο κακοποίσησης. Οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί οφείλουν να μεριμνούν και να παρακολουθούν στενά τέτοιες περιπτώσεις.

Μόνο αν λειτουργήσουμε ως κοινωνία θα μπορέσουμε να μειώσουμε τέτοια περιστατικά βίας.