Ο Β. Κούλμαν προτείνει μια νεοτερική ανάγνωση της αριστοτελικής πολιτειακής θεωρίας, με εργαλεία του τα σύγχρονα πορίσματα της ηθολογίας, της ψυχανάλυσης και της κοινωνιολογίας. Κατά τον συγγραφέα, η αριστοτελική θεωρία έπαψε να είναι κατανοητή στα χρόνια μας επειδή αγνοείται το βιολογικό της υπόβαθρο. Αμφισβητώντας την ερμηνεία της πόλης ως ουσίας, ο Κούλμαν ανιχνεύει τις βιολογικές καταβολές των ηθικών και πολιτικών συγγραμμάτων του Έλληνα φιλόσοφου, με αφετηρία τη φράση του ότι ο άνθρωπος είναι φύσει ζώον πολιτικόν.