Στις 7 Μαρτίου του 203 στο αμφιθέατρο της Χαρχηδόνας θηριομάχησε μια νεαρή γυναίκα από ευγενική γενιά, μητέρα ενός μικρού αγοριού. Αυτό που ξεχωρίζει την Ουιβία Περπέτουα από άλλους χριστιανούς μάρτυρες είναι αυτή η ίδια η μαρτυρία της: στη φυλακή, τις μέρες πριν από τη δίκη και το μαρτύριο, η Περπέτουα κατέγραψε τις εμπειρίες -πραγματικές και ονειρικές- που την οδήγησαν ώς την αρένα του αμφιθεάτρου.
Το ημερολόγιο (για τη γνησιότητα του οποίου δεν υπάρχει αμφιβολία) είναι ένα συγκλονιστικό κείμενο σε οριακά απλή και άμεση γλώσσα, που εδώ κι εκατό χρόνια κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον ιστορικών, φιλολόγων και ψυχαναλυτών: από τον Harnack ώς τον Dodds και από τον Louis Robert ώς τον Carl Jung, οι αναγνώστες του μοναδικού αυτού χρονικού γεγονότων και οραμάτων μιλούν για το ξάφνιασμα και τη συγκίνηση που τους γεννά η επαφή με ένα κείμενο που φέρνει το μήνυμά του χωρίς ίχνος σεμνοτυφίας ή διδακτισμού.