Ο πιο εμβληματικός πολιτικός της Νεότερης Ελλάδας, όπως τον σκιαγράφησε η γυναίκα που μοιράστηκε μαζί του το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του.

«Ζώντας πια κάτω από τη σκιά της σκιάς του Βενιζέλου, τα έντονα και ζεστά χρώματα της δράσης πήραν τις πιο απαλές αποχρώσεις της περισυλλογής. Είχα ζήσει με εκείνον και για εκείνον...», γράφει η ΄Ελενα μετά το θάνατο του Βενιζέλου το 1936.
Η σύντομη αυτοβιογραφία της, λιτή, απλή και σεμνή, γράφτηκε και πρωτοεκδόθηκε στα γαλλικά το 1955. Είναι ένα κομμάτι Iστορίας ιδωμένο από την πίσω πλευρά της σκηνής, εκεί που τα πρόσωπα γίνονται καθημερινά χωρίς να χάσουν το μεγαλείο τους και τα διλήμματα προσωπικά χωρίς να χάσουν το ιστορικό τους βάρος.
Ακόμη και όσοι, όλο και λιγότεροι, γνωρίζουν τα γεγονότα της εποχής εκείνης, έχουν να κερδίσουν απο την αφήγηση το αίσθημα μιας ανθρώπινης ζωής που ταυτίστηκε με τη μοίρα ενός ολόκληρου λαού. Κι αυτό είναι που μένει στον αναγνώστη σήμερα που τα πολιτικά πάθη και οι διχασμοί έχουν ξεπεραστεί απο τα ίδια τα πράγματα.