"Άνοιξη του 2004 και είχα μόλις αναλάβει καθήκοντα υφυπουργού στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Κάποιο απόγευμα, μια μικρή ομάδα νέων ανθρώπων, παραγωγών φασολιών από τις Πρέσπες, ήρθαν να με επισκεφθούν στο γραφείο μου. Ήταν απελπισμένοι και μόνοι στον αγώνα που έκαναν για να στηρίξουν το προϊόν τους και να μείνουν στον τόπο τους. Το δίλημμα που μου έθεσαν τότε ήταν: "Ή στέκεστε δίπλα μας ή τα παρατάμε και φεύγουμε..."

"Η παραγωγή τους παρέμενε αδιάθετη και τα καλλιεργητικά δάνεια τους έπνιγαν σαν θηλιά στο λαιμό και τους αφαιρούσαν τη δυνατότητα περαιτέρω παραμονής τους στις Πρέσπες. Αυτό ήταν...
Εκείνη τη στιγμή, ένιωσα για πρώτη φορά την ουσία του ρόλου μου στο Υπουργείο και υποσχέθηκα σ' εκείνους τους νέους, αλλά και στον εαυτό μου, ότι δε θα αφήσω να σβήσει ούτε ο τόπος τους ούτε η ελπίδα από τα μάτια τους...

"Έτσι, απλά, ξεκίνησε το ταξίδι στην άλλη Ελλάδα, εκεί όπου σήμερα, χάρη σ' εκείνη την προσπάθεια του 2004, ανθεί με επιτυχία η "άλλη γεωργία", για την οποία μπορώ να υπερηφανεύομαι ότι τη δημιούργησα, ως ορολογία και ως project, και η οποία αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια της πορείας μου στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.

"Τα προϊόντα της "άλλης γεωργίας", των μικρών σε έκταση αλλά μεγάλων σε τοπική σημασία καλλιεργειών, όσο παράδοξο κι αν φαίνεται σε μερικούς που βλέπουν σε αυτά μόνο "το κερασάκι στην τούρτα" της ελληνικής αγροτικής παραγωγής, αποτελούν την πιο αξιόλογη προοπτική για την αγροτική μας ανάπτυξη".