Ο προφήτης απελπίζεται! Και είναι φυσικό, αφού οι συμβουλές του συναντούν συνεχώς κλειστά αυτιά και απαθή βλέμματα. Ο λαός είναι αποφασισμένος να συνεχίσει την πορεία του προς την καταστροφή, αδιάφορος και ανεπίδεκτος κάθε νουθεσίας. Όμως, ο σοφός ερημίτης χάνει μεν τις ελπίδες του, αλλά δεν χάνει το χιούμορ και τον σαρκασμό του. Οι προτροπές και οι παραινέσεις δίνουν τη θέση τους στα καυστικά σχόλια και την ευθύβολη ειρωνεία, αποδεικνύοντας έτσι ότι το γέλιο και η σάτιρα είναι το καλύτερο φάρμακο για την απελπισία