Πριν 2.300 χρόνια ο Επίκουρος διακήρυξε μια απλή φιλοσοφία ευτυχισμένης ζωής βασισμένη στην αναζήτηση απλών φυσικών απολαύσεων, χωρίς την προσφυγή στη βοήθεια θρησκειών, του Θεού, της πολιτικής, του καταναλωτισμού, του πλούτου, της δύναμης, της προβολής. Ο Επίκουρος υποστήριξε ότι κάθε άνθρωπος μπορεί να αποκτήσει και να διατηρήσει σωματική υγεία και ηρεμία μυαλού χρησιμοποιώντας αποκλειστικά τις φυσικές του δυνάμεις.
Η προσπάθεια αυτή ωστόσο δεν έχει πιθανότητες επιτυχίας εάν είναι μοναχική. Χρειάζεται ένα περιβάλλον ασφάλειας, όπως αυτό που δημιουργεί ένας περίγυρος φίλων και ομοϊδεατών: "Όσοι έχουν τη δυνατότητα να επιτύχουν πρώτα απ' όλα την ασφάλεια στη συμβίωση με τους ομόφρονές τους, αυτοί περνούν την πιο ευχάριστη ζωή, επειδή έχει ο ένας τον άλλον ως στερεότερο στήριγμα". Το φιλικό περιβάλλον ασφάλειας και εμπιστοσύνης βοηθά να αποκτήσουμε πρακτική και συναισθηματική υποστήριξη, να χτίσουμε το χαρακτήρα μας, να διαμορφώσουμε άποψη για τη ζωή και την κοινωνία, να αξιολογήσουμε την ποιότητα της ζωής μας, να συμμετάσχουμε σε κοινές δραστηριότητες για την επίτευξη κοινών στόχων. Μια κύρια δόξα διακήρυσσε: "Απ' όλα τα αγαθά που παρέχει η σοφία διασφαλίζοντας από κάθε άποψη τον ευτυχισμένο βίο, το μέγιστο είναι η απόκτηση φίλων". Η σημαντικότερη καινοτομία του Επίκουρου στο θέμα της φιλίας ήταν η προτροπή του να καλλιεργείται συστηματικά. Η φιλία υποστήριζε έχει τέτοια σημασία για την ασφάλεια και την ευτυχία που δεν θα πρέπει να αφήνεται στην τύχη, αλλά να καλλιεργείται συστηματικά. Η φράση, "αν θες να σώσεις τη γαλήνη και τον ανθρωπισμό σου ...κάνε τη δική σου πολιτεία, που θα σου δίνει όσα η επίσημη δεν μπορεί", αναδεικνύει με καθαρότητα το επικούρειο κοινωνικό πρότυπο ζωής, που δεν είναι άλλο από μια μικρή κοινωνία φίλων, ενωμένη με δεσμούς εμπιστοσύνης, ειλικρίνειας, καλοσύνης και αλληλοβοήθειας, σε συνδυασμό με τις αξίες της επικούρειας φιλοσοφίας.
Η επικούρεια προσέγγιση της ευτυχίας στηρίζεται στην υπόθεση ότι το μέτρο της αλήθειας στη ζωή το φανερώνει η Φύση και όχι η Λογική με τις σκέψεις.