Ο ανθρωπομορφισμός του Ομήρου, αποκάλυψε τον ουδέτερο χαρακτήρα της Ηθικής των Ολυμπίων Θεών, που προσωποποιούσαν φυσικά στοιχεία και η ανακάλυψη των Αρρήτων αριθμών από τους Πυθαγορείους, επιβεβαίωσε την παρουσία του παραλόγου και του Χάους, εντός και του Κόσμου.
Η πλατωνική Ακαδημία με την τοποθέτηση στο θρόνο των θεών του Ορθού Λόγου και τη θεώρηση ευθυγράμμων τμημάτων (Γεωμετρία) έσωσε την ηθική των θεών και τα Μαθηματικά.
Η Αστρονομία με το γεωκεντρικό μοντέλο, προσπαθεί να ικανοποιήσει το Πλατωνικό αίτημα για εξήγηση της τροχιάς των πλανητών με ομαλές κυκλικές κινήσεις, ενώ η θεωρία της κίνησης του Αριστοτέλη, χώρισε το Σύμπαν σε δύο περιοχές: την υποδελήνια της φθοράς και της μεταβολής και την πέρα από την Σελήνη, της αιώνιας κίνησης της αφθαρσίας και του αιθέρα.