Η Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός, που εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1925, ήταν το τρίτο βιβλίο που γράφτηκε από κοινού με τον Θιβετιανό δάσκαλο (Ντ. Κ.) και φέρει την εγγενή μαρτυρία ότι θα παραμείνει το κυριότερο και πιο μακρόπνοο τμήμα της τριαντάχρονης διδαχής.

Σ’ αυτό το βιβλίο ο Θιβετιανός έδωσε το ψυχολογικό κλειδί της Κοσμικής Δημιουργίας. Αν μπορούσαμε να σκιαγραφήσουμε το σκοπό του βιβλίου, θα λέγαμε ότι είναι πενταπλός: α) να δώσει μια μεστή και συνοπτική σκιαγράφηση ενός συστήματος κοσμολογίας, φιλοσοφίας και ψυχολογίας που θα μπορέσει ίσως να χρησιμοποιηθεί ως εγχειρίδιο β) να διευκρινίση τη σχέση ανάμεσα στο πνεύμα και την ύλη, η οποία εκδηλώνεται ως συνείδηση γ) να εκθέσει τη συνεκτική ανάπτυξη όλων όσα βρίσκονται μέσα σ’ ένα ηλιακό σύστημα και να καταδείξει ότι καθετί εξελίσσεται δ) να δώσει πρακτικές πληροφορίες για εκείνα τα εστιακά σημεία ενέργειας που βρίσκονται στα αιθερικά σώματα του Ηλιακού Λόγου, του μακρόκοσμου, και του ανθρώπου, του μικρόκοσμου ε) να δώσει μερικές πληροφορίες για τη θέση και το έργο εκείνων των αισθαντικών ζώων που σχηματίζουν την ουσία της αντικειμενικότητας και να υποδείξει τη φύση εκείνων των Ιεραρχιών των Υπάρξεων που σχηματίζουν απ’ την ουσία τους όλα όσα είναι ορατά και γνωστά.