Τα έργα που διάλεξα να περιλάβω σ' αυτό το Ανθολόγιο έχουν δυο βασικά χαρακτηριστικά: Δίνουν λαβές για φιλοσοφική συζήτηση και παρέχουν ένα μοντέλο αντίληψης του κόσμου, έναν τρόπο να βλέπουμε τον κόσμο διαφορετικά από ό,τι συνηθίζαμε. Δεν είναι τα μόνα που θα μπορούσαν να αναλυθούν ως προς τις φιλοσοφικές τους προεκτάσεις ούτε τα καλύτερα της κινηματογραφικής παραγωγής, αν και, κατά τη γνώμη μου, είναι όλα τους αριστουργήματα. Είναι όμως σίγουρα από εκείνα που κατ' εξοχήν σε κάνουν να φιλοσοφείς. Και, τουλάχιστον για μένα, η τέχνη που σε κάνει να φιλοσοφείς είναι πηγή διπλής απόλαυσης. Πέρα από την οποιαδήποτε αισθητική της αξία, προσανατολίζει τον στοχασμό σου προς νέες κατευθύνσεις. Διευρύνει τους ορίζοντες της σκέψης σου και σε θωρακίζει απέναντι στον δογματισμό και στη μονοδιάστατη αντίληψη των πραγμάτων.