Θαυμαστής και λάτρης της κριτικής σκέψης των αρχαίων Ελλήνων, αυτό το πολυτάλαντο, παθιασμένο πνεύμα του τέλους της Βικτοριανής Εποχής, ο ιδιοφυής, ιρλανδικής καταγωγής Όσκαρ Γουάιλντ αναπτύσσει, μέσα από κείμενα σε μορφή διαλόγου, τα «πιστεύω» του για τη σπουδαιότητα της Ομορφιάς και της Τέχνης, όπου, σαν άλλος Σωκράτης, αναλύει και υπερασπίζεται τις ιδέες του με υψηλού επιπέδου διαλεκτική δεινότητα, ιδιοφυή λόγο και σαρκασμό αντάξιο του μεγάλου Έλληνα φιλοσόφου.