Έχουμε συνηθίσει να θεωρούμε ότι ο Χριστιανισμός είναι προπάντων η θρησκεία η οποία μέσω της πίστης στον ενσαρκωμένο, εσταυρωμένο Θεό δείχνει στους ανθρώπους μια οδό για να βγουν από την απελπισία, ξεπερνώντας την αμαρτωλή τους φύση και την πλάνη της ζωής τους.
Αν αποστρέψουμε μια στιγμή το βλέμμα μας από τα κηρύγματα του Χριστιανισμού και το στρέψουμε προς τον τρόπο με τον οποίο κηρύσσει την αλήθεια του, τότε εμφανίζεται σαν θρησκεία που πρεσβεύει το χάσμα ανάμεσα στην πίστη και τη γνώση και παρακινεί τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν για χάρη της σωτήριας πίστης την αναζήτηση ασφαλούς γνώσης.