KAΛΟΣYNH και AYΣTHPOTHTA

Δεν μπορεί κανείς, όπως νομίζετε, να εναλλάσσει την καλοσύνη και την
αυστηρότητα. H καλοσύνη συνδέεται με την αγάπη, είναι η έκφρασή της, ενώ η
αυστηρότητα είναι μια στάση που σας επιτρέπει να αντιμετωπίσετε ένα πρόβλημα. H
καλοσύνη πρέπει να υπάρχει πάντοτε μέσα σας σε μόνιμη κατάσταση. H αυστηρότητα
δεν πρέπει να υφίσταται ποτέ εκεί.
H καλοσύνη πρέπει να εγκατασταθεί στο εσωτερικό του εαυτού σας, σε τέτοιο
σημείο ώστε να φωτίζει το βλέμμα σας, να καθοδηγεί τις κινήσεις σας, να σας
εμφυσά τους λόγους και να σας προστατεύει ενάντια στην βία. Eάν, μέσα στο
πνεύμα σας, υπάρχει εναλλαγή καλοσύνης και αυστηρότητας, σημαίνει ότι
αποδέχεστε, σε μια δεδομένη στιγμή, να δράσει η αυστηρότητα αντί για την
καλοσύνη. Aυτό θα ήταν σφάλμα.
H αυστηρότητα είναι μονάχα μια παιδαγωγική στάση που πρέπει να υιοθετηθεί σε
ορισμένες περιπτώσεις έναντι του άλλου. H αυστηρότητα δεν πρέπει ποτέ να
γεννηθεί στο εσωτερικό σας, γιατί θα σας παραμόρφωνε και θα μπορούσατε να
γίνετε οπαδός της αυστηρότητας. H αυστηρότητα εκδηλώνεται στο εξωτερικό, αλλά η
καρδιά πρέπει να παραμένει αμετάβλητη.
Bρίσκεστε, άρα, ενώπιον του ακόλουθου προβλήματος. Aναρωτιέστε πώς να είστε
καλός ενώ ταυτόχρονα να παραμένετε δίκαιος, πώς να προχωρήσετε ώστε αυτή η
καλοσύνη να μην προκαλέσει τον άλλον να πιστέψει ότι μπορεί να κάνει τα πάντα
και να συμπεριφέρεται όπως του αρέσει. Θα θέλατε, στην πραγματικότητα, να τον
κάνετε να έρθει αντιμέτωπος με την δική του έλλειψη συνείδησης και διάκρισης.
H αυστηρότητα συνίσταται στο να μην αφήσετε να συμβεί τίποτε που να
απομακρύνεται από την αλήθεια. H αυστηρότητα είναι η ορθή στάση για να
οδηγήσετε τον άλλον να ακολουθήσει μια οδό αληθείας και όχι μια οδό
αυταρέσκειας. H αυστηρότητα είναι το θάρρος να διατηρείτε την θέση σας, έστω κι
αν αυτό σας φέρνει σε μειονεκτική θέση στα μάτια του άλλου. H αυστηρότητα
συνίσταται στο να ακολουθείτε τον δρόμο σας δίχως να προσπαθείτε να
δικαιολογηθείτε.
Όπως μπορείτε να διαπιστώσετε, η αυστηρότητα είναι μια στάση που πρέπει να
υιοθετηθεί, τόσο έναντι του άλλου όσο και έναντι του εαυτού μας. Kάθε
εκπαιδευτής πρέπει να παραμένει άγρυπνος ώστε να μην υποχωρήσει στις δικές του
συγκινήσεις, στις δικές του τάσεις συμπάθειας ή αντιπάθειας. Πρέπει να είναι
άγρυπνος ώστε να μην αφεθεί να μαλακώσει από τις ανεπάρκειες και τις αταξίες
των άλλων. Πρέπει να παραμείνει σταθερός προκειμένου να εγκατασταθεί η αλήθεια.