Οι νόμοι της φυσικής είναι διαχρονικοί και καθώς εφαρμόζονται παντού, η Φύση μπορεί να δημιουργεί και να αυτοσχεδιάζει. Οι νόμοι οριοθετούν το πεδίο του πιθανού και προσφέρουν δυνατότητες. Από τη Φύση εξαρτάται εάν θα τις εκμεταλλευθεί, πώς θα αποφασίσει τη μοίρα της και πώς θα ορίσει το μέλλον της.
Για να κατασκευάσει την πραγματικότητα, η Φύση λειτουργεί πολύπλοκα και βασίζεται σε λεπτές "ανισορροπίες", στο βαθμό που οι δομές γεννιούνται από καταστάσεις που εμφανίζουν έλλειψη ισορροπίας. Η συμμετρία αρχίζει να γίνεται ενδιαφέρουσα μόνο από τη στιγμή που σπάει. Η απόλυτη τάξη είναι στείρα, ενώ η ελεγχόμενη αταξία είναι δημιουργική, το ντετερμινιστικό χάος είναι φορέας καινοτομιών. Η Φύση πρωτοτυπεί. Δημιουργεί όμορφες και ποικίλες μορφές που δεν μπορούν πλέον να αναπαρασταθούν με ευθείες γραμμές ή με απλά γεωμετρικά σχήματα, αλλά με πολύπλοκες καμπύλες, τις οποίες ο Μπενουά Μάντελμπροτ αποκάλεσε "φράκταλ".
Τα συμπεράσματα του βιβλίου είναι γοητευτικά: η Ομορφιά και η Αλήθεια συμβαδίζουν, η Φύση χρησιμοποιεί περίπλοκες αρχές συμμετρίας για να επιβάλει μια βαθιά ενότητα και αρμονία στο φυσικό κόσμο.