Από τα χρόνια των σπουδών μου κράτησα βαθιά ­μέσα μου τα λόγια του μεγάλου φιλόλογου-διανοητή Gilbert Highet: «Θα άξιζε τον κόπο να γράψει κανείς μια καλή ιστορία της παιδείας από την άποψη του κλασικού περιεχομένου της, για να αποτίσει φόρο τιμής στους πολλούς σπουδαίους δασκάλους, που με τη βοήθεια της ελληνορωμαϊκής λογοτεχνίας απέδειξαν την ιδιοφυΐα τους δημιουργώντας λαμπρούς ποιητές και γόνιμους στοχαστές, αλλά και στους πατέρες που μύησαν τα παιδιά τους στα σπουδαία έργα και στις ωραίες γλώσσες της Ελλάδας και της Ρώμης, που μελέτησαν μαζί τους, και συχνά τα παιδιά αυτά έγιναν οι διάσημοι άνθρωποι τους οποίους θαυμάζουμε, λες και γεννήθηκαν εκ του μηδενός».

Πολλοί ευρωπαίοι διανοητές θαύμασαν τον πολιτισμό που δημιούργησαν οι δύο ιστορικοί λαοί, ο ελληνικός και ο ρωμαϊκός. Σταχυολογώντας, λοιπόν, στο μικρό αυτό εγχειρίδιο τους στοχασμούς τους για την αξία και τη διαχρονική σημασία της κλασικής αρχαιότητας, και αναδεικνύοντας τους πολιτισμικούς δεσμούς Ελλάδας-Ιταλίας και τη σχέση τους με τον πολιτισμό της σύγχρονης Ευρώπης, προσπαθώ να μπολιάσω το δέντρο της γνώσης και να εξάψω τη φαντασία των νέων, με των οποίων τη συνεργασία μπορούμε να κάνουμε στο μέλλον τη σκέψη του Highet πραγματικότητα. Και για να μη λησμονούν οι νέοι μας ότι ο ελληνορωμαϊκός πολιτισμός, που δίδαξε και έδωσε σε κάθε εποχή ένα διαφορετικό μάθημα, δίνει και σήμερα στην Ενωμένη Ευρώπη ένα «μέγιστο μάθημα», που θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται με σεβασμό.