Μα κάτ’ από τη μέση της γεμάτη ήταν λέπια
κι αντί για πόδια είχε ουρά, μεγάλη και ψαρίσια.
Μισή ήτανε άνθρωπος, μισή ήτανε ψάρι·
πλάσμα τρανό και μαγικό που το έλεγαν Γοργόνα.

Η σειρά Ιστορίες Νεοελληνικής Μυθολογίας μάς καλεί να θυμηθούμε και να γοητευτούμε ξανά από τα λόγια αλλοτινών καιρών, λόγια που παρηγορούσαν,  συντρόφευαν, λόγια που προσπαθούσαν να εξηγήσουν όσα φόβιζαν ή μάγευαν κάποτε τους ανθρώπους. Ιστορίες βασισμένες στις παραδόσεις μας, που περνούσαν προφορικά από γενιά σε γενιά… για να τις διαβάζουμε μαζί με τα παιδιά μας σήμερα∙ σήμερα που δεν αφηγούμαστε όπως άλλοτε.