Από το 1715 έως το 1821, η Πελοπόννησος έζησε τη δεύτερη και σκληρότερη Τουρκοκρατία της. Στο ανά χείρας βιβλίο επιχειρείται η μέσω της βιβλιογραφίας αλλά και πολλών ανέκδοτων αρχειακών πηγών προσέγγιση των πολιτικών, διοικητικών, οικονομικών και διπλωματικών παραμέτρων εκείνης της ιδιαίτερα κρίσιμης όσον αφορά την κυοφορία και έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης πραγματικότητας. Παράλληλα ερμηνεύεται η ανάπτυξη μιας ισχυρής προυχοντικής ηγεσίας που έμελλε να αποτελέσει ανασταλτικό παράγοντα στις προσπάθειες διοικητικού, κοινωνικού και οικονομικού εκσυχρονισμού του ελληνικού κράτους.