"Το παραδοσιακό ιατρικό μοντέλο στην περίπτωση της Ψυχιατρικής περιλαμβάνει επιπρόσθετα τον διαχωρισμό των ψυχωσικών από τους υπόλοιπους ασθενείς και τη νοσηλεία τους στα άσυλα όπου προ της ανακάλυψης αποτελεσματικών τρόπων θεραπείας παρέχονταν κυρίως φροντίδα με τη μορφή παροχής τροφής και στέγης. Η απομόνωση και η μαζική συγκατοίκηση των ασθενών δημιούργησαν τον ιδρυματισμό και το στιγματισμό των ασθενών... Το κρεβάτι, επομένως, παρ' ότι στις άλλες ιατρικές ειδικότητες είναι απαραίτητο και συμμετέχει στη θεραπεία του ασθενή, στην Ψυχιατρική είναι ανεπιθύμητο ως όργανο θεραπείας.