Όταν σήμερα κάποιοι τολμάμε και μιλάμε για τους πατρώους «Ολυμπίους» Θεούς, η σκέψη των περισσότερων σύγχρονων ανθρώπων πηγαίνει, δυστυχώς εσφαλμένα, σε όσα επιφανειακά, αφελή, ρηχά, αλλά και βέβηλα, καταδέχθηκε η υποτιθέμενη «εκπαίδευση» των σχολείων του αυτοαποκαλούμενου «μονοθεϊσμού» να τους μπολιάσει στο μυαλό για να καλυφθεί όσο γίνεται πιό ανώδυνα το θέμα. [...]

Ο πρώτος τόμος της γνωστής τριλογίας του Βλάση Γ. Ρασσιά, πάνω στην Αρχαιοελληνική Παράδοση και Θρησκεία. Σε αυτόν τον πρώτο τόμο, ο συγγραφέας περιγράφει (και υπερασπίζεται τόσο με την καρδιά όσο και με την λογική και ιστορική επιχειρηματολογία) τις ηθικές και θρησκευτικές απόψεις και πεποιθήσεις των αρχαίων Ελλήνων και τις συγκρίνει με τις βαρβαρικές αντίστοιχες της «μεταχριστιανικής» λεγομένης εποχής. Τα πιό ενδιαφέροντα σημεία του βιβλίου είναι η αναφορά στο Ηρωϊκό Πρότυπο και η εκτενής ερμηνεία των Δώδεκα κυρίων Θεών αλλά και του μυστηριακού Διονύσου. Το πρώτο εν Ελλάδι βιβλίο που ανοικτά υπερασπίσθηκε το μεγαλείο της πολυθεϊστικής Εθνικής Θρησκείας των Ελλήνων.