Το βιβλίο αυτό μιλάει για τη Γάβρα, ένα μικρό χωριό στη Βόρεια Ελλάδα, και τους κατοίκους της και είναι καρπός μακροχρόνιας έρευνας για τη μετανάστευση από τη Γάβρα. Οι περισσότεροι κάτοικοι άφησαν το χωριό τους τη δεκαετία του ’60 για να αναζητήσουν μια καλύτερη τύχη αλλού. Πολλοί από αυτούς πήγαν στη Σουηδία, άλλοι έμειναν στη Θεσσαλονίκη και κάποιοι λίγοι έφτασαν στη Γερμανία. Φιλοδοξία των συγγραφέων ήταν να αναλύσουν τις εμπειρίες αυτών των ελλήνων μεταναστών χρησιμοποιώντας τις ιστορίες της ζωής τους. Προσπάθησαν να κατανοήσουν τη ζωή των Γαβριωτών, τόσο ως αποδήμων όσο και ως μεταναστών, με τη βοήθεια των αναμνήσεων και των διηγήσεών τους, αλλά και να καταγράψουν και να αναδημιουργήσουν τα γεγονότα μέσα στο ιστορικό τους πλαίσιο από τη δεκαετία του 1920 ώς την αρχή της δεκαετίας του 2000. Τρεις φορές ερήμωσε και άδειασε το χωριό. Και τρεις φορές αναστήθηκε. Η ιστορία του χωριού αυτού μάς παρέχει μια μοναδική ευκαιρία να διατρέξουμε τις μεγάλες αναταράξεις του 20ού αιώνα. Το χωριό και η πορεία ζωής των κατοίκων του είναι συνυφασμένα με βίαια γεγονότα, όπως ο Β΄ Παγκόσμιος πόλεμος, ο Εμφύλιος και οι πολιτικές διώξεις, αλλά και με ειρηνικά γεγονότα, όπως η μετεγκατάσταση και η δημιουργία ενός χωριού, η αλλαγή γλώσσας σε διάστημα μιας γενιάς, η μετακίνηση από την ύπαιθρο στη μεγαλούπολη και η μαζική μετανάστευση στη Σουηδία. Η μοίρα του χωριού και των κατοίκων του είναι το πρίσμα μέσα από το οποίο φωτίζονται αυτές οι διαδικασίες.