Ένας μεγάλος τουρκολόγος, ο γερμανός καθηγητής Franz Babinger, στην εισαγωγή του διεθνώς γνωστού έργου του DIE GESCHICHTSSCHREIBER DER OSMAMEN UND IHRE WERKE συγκρίνει και διαστέλλει τις ιστορικές αρετές των βυζαντινών από την ιστορική ασυνέπεια των Οθωμανών. Επειδή λοιπόν, οι σύγχρονοι τούρκοι επιστήμονες δεν έδειξαν το αρμόζον ενδιαφέρον για τη βαθιά μελέτη την βυζαντινών ιστορικών, επειδή οι σημερινές τους ιστορικές αντιλήψεις διαμορφώνονται σε σχέση με τον ελληνισμό με βάση τους Οθωμανούς ιστορικούς, επειδή η πολιτισμική ταυτότητα τους είναι ανάλογη με τις διαστάσεις αυτές και επειδή κατά συνεπείαν η τούρκικη προσέγγιση του ελληνικού πολιτισμού προσδιορίζεται με τις προϋποθέσεις των δεδομένων αυτών, θεωρείται χρήσιμη η αναφορά στους δυο πολιτισμούς, που παραθέτει με παρρησία ο βαθυστόχαστος αυτός των επιστήμων: ως τους σχετικώς νεότερους χρόνους, οι εν είδει χρονογραφημάτων σημειώσεις των Οθωμανών φέρουν τα δείγματα εκείνα μια υπανάπτυκτης παιδαριώδους απλής παρουσίασης, όπως αυτή ταιριάζει σε όλες τις προσπάθειες ιστορικής συγγραφής χοντροκομμένων και πρωτόγονων λαών.