Το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα έφερε σημαντικές κοινωνικές αλλαγές για τις γυναίκες σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες και ιδίως στη Γαλλία: την ελευθερία στη διακοπή της κύησης και στην αντισύλληψη, το δικαίωμα ψήφου και τη δυνατότητα ισάριθμης αντιπροσώπευσης στους πολιτικούς θεσμούς, τη θεαματική αύξηση της γυναικείας συμμετοχής στην εκπαίδευση και στην επαγγελματική δραστηριότητα. Το ερώτημα που τίθεται είναι αν οι αλλαγές αυτές περιόρισαν την ανδρική κυριαρχία.

Ζούμε σε μια εποχή γεμάτη παράδοξα και αντιφάσεις: υπάρχουν περισσότερες μορφωμένες, δραστήριες, εργαζόμενες γυναίκες, όπως υπάρχουν περισσότερες φτωχές και άνεργες γυναίκες. Οι νόμοι για την επαγγελματική ισότητα των δύο φύλων αυξήθηκαν, αλλά παραμένουν ακόμη οι ανισότητες στους μισθούς και στην επαγγελματική σταδιοδρομία. Οι γυναίκες κατέκτησαν, έστω και με καθυστέρηση, το δικαίωμα ψήφου, αλλά ελάχιστες εκλέγονται σε πολιτικές θέσεις. Η οικογένεια έχει αλλάξει μορφή, οι σχέσεις στα ζευγάρια μεταβλήθηκαν, αλλά οι γυναίκες διατηρούν το μονοπώλιο στην οικιακή εργασία.

Αυτό το συλλογικό έργο προσφέρει στο ευρύ κοινό έναν απολογισμό των συσσωρευμένων γνώσεων σε πολλούς διαφορετικούς τομείς: σώμα, οικογένεια, αγορά εργασίας, πολιτική. Συγκεντρώνει ποικίλες οπτικές, από διαφορετικούς επιστημονικούς κλάδους, οι οποίες έχουν έναν κοινό παρονομαστή: την πεποίθηση ότι η διαφορά των φύλων αποτελεί απαραίτητο εργαλείο για την κατανόηση της κοινωνίας.