"Το βιβλίο αυτό με έκανε να αισθανθώ μια αλληλεγγύη που δεν γνωρίζει σύνορα. Αυτήν πρέπει να κρατήσουμε για να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε απέναντι στην ομοφοβία και την τρανσοφοβία. Να διεκδικούμε με το κεφάλι ψηλά τη ζωή που μας αντιστοιχεί, την καύλα μας κι έναν πιο δίκαιο κόσμο". (Πάολα Ρεβενιώτη)

Μεγαλώσαμε ακούγοντας προσβολές του τύπου "πούστης", "τζιβιτζιλού" και "τραβέλι", και αφομοιώσαμε ότι η ύπαρξή μας ήταν κάτι το αρνητικό, κάτι που προκαλούσε μίσος στους υπόλοιπους.
Αυτό το βιβλίο στοχεύει να αποτελέσει ένα μέρος για να εκτιμήσουμε τον εαυτό μας και να αναγνωρίσουμε ότι οι ζωές μας έχουν αξία και είναι πολύτιμες. Είναι ένα μέρος για όλους εμάς που δεν μας άφησαν να μιλήσουμε, που μας έκαναν να αισθανόμαστε ότι έπρεπε να κρατάμε το στόμα μας κλειστό και να σκύβουμε το κεφάλι. Σήμερα, αυτή η υποταγή φτάνει στο τέλος της.
Όμως, αυτό το βιβλίο επιχειρεί να αποτελέσει και ένα μέρος για να μας ακούσετε και να μάθετε πώς μπορεί να αισθανόταν ο γκέι αδελφός σας στην εφηβεία του, τι αισθάνεται αυτή τη στιγμή η τρανς φίλη σας ή τι αισθάνθηκε εκείνο το κορίτσι, που συνάντησες στον διάδρομο του σχολείου, όταν τη φώναξες "βρωμολεσβία". Χωρίς εσάς δεν θα υπάρξει καμία αλλαγή και αυτή η βία θα συνεχίσει να διαιωνίζεται.