Στο βιβλίο αυτό, ο μελετητής των αλβανόφωνων και αρβανιτόφωνων περιοχών της Ελλάδας Τίτος Γιοχάλας επικεντρώνεται στα αλβανόφωνα χωριά της Θράκης. Τα χωριά αυτά πρωτοδημιουργήθηκαν στην Ανατολική Θράκη, κατά μήκος του ποταμού Έβρου από την πλευρά της Τουρκίας, πιθανότατα κατά το δεύτερο μισό του 16ου αι. Κατά την παράδοση, επρόκειτο για αλβανόφωνο, ορθόδοξο πληθυσμό χωριών νότια της Κορυτσάς με μεγάλη παράδοση στην οικοδομική τέχνη. Τα αλβανόφωνα αυτά χωριά, ορθόδοξα στο θρήσκευμα, είχαν ελληνικά σχολεία και ελληνική παιδεία, τα οποία γνωρίζουμε ικανοποιητικά από εκθέσεις των Ελληνικών Συλλόγων Κωνσταντινουπόλεως και Αδριανουπόλεως. Μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία το 1922, οι κάτοικοι των χωριών αυτών εγκαταστάθηκαν σε χωριά της Δυτικής Θράκης, στις Φέρες, στο Τυχερό, στον Πέπλο, στους Κήπους και στη Γεμιστή και στην περιοχή της Ορεστιάδας, όπως στο Νέο Χειμώνιο, στο Σοφικό, στον Σάκκο, στο Ρήγιο, στην Καβύλη.