Η μελέτη του Δ. Ζέπου, δημοσιευμένη το 1945, αποτελεί την πρώτη επιστημονική πραγματεία για το θεσμό της Λαϊκής Δικαιοσύνης που ίσχυσε στις ελεύθερες περιοχές της κατοχικής Ελλάδας. Με βάση τα επίσημα κείμενα, που χρονολογούνται από το 1943, ο συγγραφέας παραθέτει και ερμηνεύει τους κανόνες δικαίου που ρύθμιζαν τη λειτουργία της και παράλληλα επισημαίνει την ανάγκη να συγκεντρωθεί το σχετικό νομολογιακό υλικό ώστε να διερευνηθεί ο τρόπος εφαρμογής του θεσμού.