Ο τόμος αυτός συγκεντρώνει εκατόν τριάντα επιφυλλίδες του Παντελή Μπουκάλα, που δημοσιεύτηκαν στα κυριακάτικα φύλλα της Καθημερινής, στη στήλη "Υποθέσεις", από το 1995 έως και την πρώτη Κυριακή του 2001, εκτός από δύο που πρωτοτυπώθηκαν στις σελίδες του Δεκαπενθήμερου Πολίτη. 'Ένα τυπωμένο ευχαριστώ στον άγνωστο αναγνώστη.
" Ένα λουλούδι που το αποθαυμάζεις να διαρρηγνύει το τσιμέντο και να υψώνεται μετατρέποντας το τίποτε σε ομορφιά· ένα κουβεντολόι ως τα χαράματα όπου κανένας δεν θέλει να πείσει κανέναν, κανένας δεν θέλει να κλέψει κανέναν, κανένας δεν θέλει να επιβληθεί και ν' αρχηγέψει· η παρέα που ακόμη μαζεύεται, πάνε δέκα, πάνε είκοσι χρόνια, κι ακόμα κρατιέται από τη θάλπη των ημερών εκείνων που τις όριζε ο νόμος της σπατάλης· ένα ούζο στο Μεσολόγγι, Μεγάλη Παρασκευή· τα δύο-τρία πράματα (ιδέες; όνειρα; εμμονές;) που από την ψυχή πέρασαν στο αίμα.Γι' αυτά οι λέξεις, για τα σολωμικά "πλούτια της ζωής". Και για τ' άλλα όμως, τα γκρίζα και τα στενάχωρα, της ζωής κι αυτά, όσα γεννάει η πολύμορφη εξουσία και οι νομείς της: οι "Απαραίτητοι και Μεγάλοι" ποιμένες (ημεδαποί και ξένοι), οι πολιτικοί, τα Μέσα, ο "μέσος άνθρωπος", οι καταμετρητές του "κοινού γούστου", οι διαφημιστές, οι οικοφθορείς, οι "ιδεολόγοι" της μισαλλοδοξίας και της ξενηλασίας, οι μεγαλοϊδεάτες της Ολυμπιάδας, οι δημόλακες, οι θεοκάπηλοι, οι πολεμοχαρείς "αρχάγγελοι" της Νέας Τάξης.