Η εξέγερση των Κυριών ακολουθεί τα ίχνη μιας κατηγορίας γυναικών μέσα στην οποία αναπτύχθηκε, για πρώτη φορά στα τέλη του 19ο αιώνα, μια φεμινιστική συνείδηση. Εξετάζει τις κοινωνικές συνθήκες ζωής των Ελληνίδων των μεσαίων στρωμάτων, έτσι όπως διαμορφώνεται στα αστικά κέντρα τον 19ο αιώνα, και ιδιαίτερα στην Αθήνα. Διερευνά τους τρόπους με τους οποίους οι γυναίκες των στρωμάτων αυτών προσπάθησαν να υπερβούν ή να ανατρέψουν τους εξαναγκασμούς της κοινωνικής τους θέσης, πως επωφελήθηκαν από τον εξευρωπαϊσμό και από τις αντιφάσεις της νέας οργάνωσης των κοινωνικών σχέσεων των φύλων στο πλαίσιο του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους, τις διαδρομές που ακολούθησαν για να αναπτύξουν μια αυτόνομη δράση, τις μορφές της γυναικείας υποκειμενικότητας και συνείδησης. Τέλος διερευνά τη δομή και την εξέλιξη της φεμινιστικής συνείδησης, την ανατρεπτική δυναμική και τις αντιφάσεις της σκέψης για την ισότητα των φύλων έτσι όπως αναπτύχθηκε στην κεντρική θεματολογία της Εφημερίδος των Κυριών από το 1887 ως το 1908.