Το βιβλίο Η Δημοκρατία στον οίκο ενοχής του Βασίλη Βλαχάκου είναι μια έμμετρη σατιρική, ιστορική τοιχογραφία, ένα ποιητικό καλειδοσκόπιο των σπουδαιότερων πολιτικών γεγονότων των τελευταίων σαράντα χρόνων.

Με τον πρόλογο «Σκωπτικώς ποιητεύεσθε!» του Δημήτρη Ιατρόπουλου και την αφιέρωση του βιβλίου «Σε όσους έχουν χιούμορ, μνήμη, κρίση» φαίνεται, χωρίς πάθος και φανατισμό, η ταυτότητα του βιβλίου: (1974-2014) «Σαράντα χρόνια κοινοβο(υ)λευτικής χρεοκοπίας».

Πρόκειται για μια εγχείριση ανοιχτής καρδιάς χωρίς αναισθητικό, για ένα εγκεφαλογράφημα της κοινωνίας, για ένα ψυχογράφημα της πολιτικής, είναι μια καταδίκη χωρίς κανένα ελαφρυντικό, μια εξομολόγηση για συγχώρηση και αυτοκάθαρση, μία θεία μετάληψη για σωτηρία, μια αλοιφή επούλωσης των πληγών της διχόνοιας, μια προτροπή για αλλαγή νοοτροπίας και τέλος, πρώτα απ’ όλα και πάνω απ’ αυτά, είναι ένας Ύμνος στη Δημοκρατία!

Στις 1.821 (ενδεικτικός ο αριθμός) πυκνοϋφασμένες, αποφθεγματικές και πνευματώδεις στροφές του, ο αναγνώστης βγαίνει από το λήθαργο της απραξίας και της αμνησίας, προβληματίζεται – υποφέρει, απολαμβάνει – χαίρεται, ταυτίζεται με τον ποιητή και θαρρεί πως οι στίχοι είναι λόγια δικά του. Γι’ αυτό και το ποίημα αποστηθίζεται, απαγγέλλεται, μελοποιείται και τραγουδιέται, καθώς ο λόγος του είναι αληθινός και ζωντανός, γραμμένος με καρδιά και με ψυχή!