Ο Ράιχ αποκαλύπτει τους μύθους που συνέβαλαν στην υπονόμευση της δημοκρατίας από τις μεγάλες εταιρείες: ότι όλοι οι εργαζόμενοι αμείβονται ανάλογα με την "αξία" τους, ότι η αύξηση του κατώτατου μισθού έχει ως συνέπεια τη μείωση των θέσεων εργασίας, ότι οι εταιρείες πρέπει να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των μετόχων και όχι των εργαζομένων.
Μας δείχνει ότι οι κρίσιμες επιλογές που καλούμαστε να κάνουμε δεν αφορούν το μέγεθος του κράτους, αλλά υπέρ ποιου Λειτουργεί το κράτος: ότι δεν πρέπει να επιλέξουμε ανάμεσα στην ελεύθερη αγορά και το "μεγάλο" κράτος, αλλά ανάμεσα σε μια αγορά που είναι οργανωμένη με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργεί μια εκτεταμένη ευημερία και σε μια αγορά που είναι σχεδιασμένη έτσι ώστε να διοχετεύει τα περισσότερα κέρδη σε όσους βρίσκονται στην κορυφή της εισοδηματικής κλίμακας.
Ο πραγματιστής και αισιόδοξος Ράιχ θεωρεί ότι, αν αυξηθεί η αντισταθμιστική ισχύς όλων μας, θα μπορέσουμε να αναστρέψουμε τη διολίσθηση προς την ανισότητα και τον περιορισμό των ευκαιριών.