Κείμενα που γράφτηκαν εν θερμώ μα που άντεξαν στο χρόνο. Με σκέψη νηφάλια, αποτελούν την καταγραφή των προβλημάτων, των σκέψεων, των αγωνιών και των προσδοκιών του συγγραφέα. Δε διεκδικούν εύσημα κοινωνιολογικής μελέτης, ούτε την προκρούστεια βεβαιότητα της ορθότητας. Εκείνο που διεκδικούν εξαρχής είναι η ειλικρίνεια. Ιδιότητα που τα κάνει και αντιδημοφιλή, καθώς πήγαν κόντρα στο ρεύμα και στους θεσμούς της εποχής. Κείμενα γλυκόπικρων διαπιστώσεων και χαρμολυπών συμπερασμάτων. Ένα ιδιότυπο ημερολόγιο για την κρίση που ξέσπασε πάνω στο σώμα της ελληνικής κοινωνίας, γραμμένο στην εμπόλεμη ζώνη του κέντρου της Αθήνας, την όμορφη μα και ταλαιπωρημένη συνοικία του Μεταξουργείου. Ημερολόγιο κρίσης, μια ακόμη ψηφίδα στη νωπογραφία της δύσκολης εποχής. Ημερολόγιο κρίσης, μια χαραμάδα ελπίδας για την αναδυόμενη εποχή της λιτής ευτυχίας.