Στο εξαιρετικά καλά τεκμηριωμένο όσο και επιστημονικά κριτικό του πόνημα ο Εφραίμ Ίνμπαρ μάς παρουσιάζει μια από τις μεγαλύτερες πολιτικές μορφές του ισραηλινού κράτους αλλά και αγωνιστή της ειρήνης (βραβείο Νόμπελ Ειρήνης μαζί με τους Σιμόν Πέρες και Γιάσερ Αραφάτ), τον Γιτζχάκ Ράμπιν, έναν οραματιστή που, όπως συμβαίνει με τους πραγματικούς οραματιστές, πλήρωσε τους αγώνες του με τη ζωή του, ενώ μιλούσε για την ειρήνη στην Πλατεία της Ειρήνης στο Τελ Αβίβ, στις 4 Νοεμβρίου 1995, από τις σφαίρες ενός υπερορθόδοξου Εβραίου, Ισραηλινού φοιτητή του Πανεπιστημίου του Μπαρ Ιλάν, του νεαρού Γιγκάλ Αμίρ.