Το κυπριακό πρόβλημα αποτελεί την καταισχύνη της λεγόμενης πολιτισμένης ανθρωπότητας του 20ού αιώνα. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο η Κύπρος είναι η μοναδική χώρα στην οποία διατηρείται προκλητικά και πεισματικά το «τείχος του αίσχους» στο κέντρο της πρωτεύουσάς της, της Λευκωσίας. Οι πάντες εθελοτυφλούν μπροστά στο μεγάλο έγκλημα που ντροπιάζει τις σύγχρονες κοινωνίες, όπου τόσο τα Ηνωμένα Έθνη όσο και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής χρησιμοποιούν δυο μέτρα και δυο σταθμά. Τα συμφέροντα έχουν υπερνικήσει και την λογική και την σύνεση, αλλά και το πνεύμα δικαίου, από τα οποία θα έπρεπε να διαπνέονται τα Ηνωμένα Έθνη. Και ενώ στην περίπτωση της Κύπρου τα Ηνωμένα Έθνη επέδειξαν πλήρη αδιαφορία στην υλοποίηση των ψηφισμάτων που τα ίδια εψήφισαν -από την περίφημη πρώτη απόφαση 3212 του Συμβουλίου Ασφαλείας, αμέσως μετά την εισβολή των Τούρκων στο νησί το 1974, μέχρι και την τελευταία 939, όλες καταδικαστικές για την Τουρκία και που πεισματικά και περίεργα καμία δεν αποφάσισαν να υλοποιήσουν- στην περίπτωση του Κουβέιτ (λόγω συμφερόντων προφανώς) υλοποίησαν αμέσως την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας. Το βιβλίο αυτό πραγματεύεται τις πολιτικές θέσεις υψηλά ιστάμενων πολιτικών προσωπικοτήτων της Ελλάδας, της Κύπρου και της διεθνούς πολιτικής ζωής, μέσα από συνεντεύξεις τους προς τον συντάκτη, προτείνοντας τις δικές τους απόψεις για την επίλυση του Κυπριακού. Από το ανά χείρας βιβλίο παρελαύνουν πολιτικές προσωπικότητες που διαμόρφωσαν την πολιτική πορεία του Κυπριακού, πριν οδηγηθούμε στην σημερινή τραγική κατάσταση.