Η μελέτη αναφέρεται σε τρεις ναούς του Διδυμοτείχου και σε δύο του Σουφλίου που παρά τις διαφοροποιήσεις τους συνιστούν ένα σχετικά ομοιογενές σύνολο των μέσων του 19ου αιώνα, με αναλογίες στις αρχιτεκτονικές μορφές, στον ξυλόγλυπτο διάκοσμο και στη ζωγραφική των εικόνων. Με τη δημοσίευση των ναών και του διακόσμου τους εμπλουτίζονται οι πληροφορίες μας για τη θρησκευτική τέχνη των μέσων του 19ου αιώνα στη Θράκη και μέσα από την ιστορία των ναών και των εικόνων διαγράφονται όχι μόνον οι καλλιτεχνικές τάσεις, οι εικονογραφικές και τεχνοτροπικές προτιμήσεις, αλλά έμμεσα και η ζωή και η ιστορία των πόλεων, οι οικονομικές και κοινωνικές δομές των ελληνικών κοινοτήτων της τουρκοκρατούμενης Θράκης.