Η μελέτη και η έρευνα του συγγραφέα για τη συνοικία των Εξοχών σε άγνωστες μέχρι στιγμής πηγές, σε κρατικά αρχεία, ιδιωτικές συλλογές, και μουσεία φέρνουν στο φως νέα στοιχεία για την περιοχή αυτή της Θεσσαλονίκης, μια συνοικία αυτόνομη, μοντέρνα, ξεχωριστή, γοητευτική. Σπάνιο και πλούσιο φωτογραφικό υλικό (περισσότερες από 550 εικόνες) με παλιές αλλά και σύγχρονες λήψεις από επαύλεις, διώροφες κατοικίες, σχολεία, εργοστάσια, θρησκευτικά και διοικητικά κτίρα, χώρους αναψυχής -κάποια από αυτά τα κτίρια, ακόμη εν λειτουργία (Αυτοκρατορικό λύκειο, Παπάφειο Ορφανοτροφείο, Δημοτικό Νοσοκομείο, Γενί Τζαμί, Μύλοι Αλαττίνι, Κάζα Μπιάνκα, επαύλεις Π. Χατζηλαζάρου, Σεϊφουλάχ πασά, Καπατζή κ.ά.) αποκαλύπτουν την εικόνα μιας πόλης η οποία ταλαντευόταν ανάμεσα στην παράδοση και τη νεωτερικότητα. Αδημοσίευτοι χάρτες και σχέδια, άγνωστες φωτογραφίες δρόμων και κτιρίων της πόλης που δεν υπάρχουν πια παρουσιάζονται στην έκδοση και εκφράζουν τη δυναμική παρουσία του κρατικού εκσυγχρονισμού και τις φιλοδοξίες της κοσμοπολίτικης κοινωνίας της Θεσσαλονίκης. Το βιβλίο φέρνει στο φως νέα στοιχεία για τον σχεδιασμό του αστικού χώρου, την εθνοτική και κοινωνική σύνθεση του πληθυσμού της πόλης, την αρχιτεκτονική των κτιρίων της εποχής και αποκαθιστά την εικόνα της συνοικίας που χάθηκε τεκμηριώνοντας την ιστορία των κτιρίων και των ενοίκων τους. Τα κενά στην ιστορία της αρχιτεκτονικής μιας πόλης δημιουργούν κενά στην ιστορία της πόλης. Η ιλιγγιώδης ταχύτητα των αλλαγών των μεταπολεμικών χρόνων δεν άφησε περιθώρια διατήρησης της συνοικίας των Εξοχών στη μνήμη των κατοίκων της πόλης.