Κρίσεις

"Φυλλομετράς το βιβλίο και τα έργα αναδίνουν μια θέρμη που μόνο η ανθρώπινη επιδερμίδα αναδίδει. Καμία ρητορεία στη χρήση του χρώματος, στην οπτική γωνία, στη θεματολογία.
Δωμάτια δίχως καμία ανθρώπινη παρουσία, οι άδειες παραλίες και τα πορτραίτα παιδιών ήταν τα αγαπημένα θέματα της Καραγάτση. Αλλά και η νυχτερινή Χαλκίδα και το Πασαλιμάνι, το Μεταξουργείο και το Κερατσίνι, όψεις πολυκατοικιών στην Ξενοκράτους, εσωτερικά καφενείων, φωτογραφείων, προθήκες μαγαζιών και όσο περνούν τα χρόνια, όλο και περισσότερες νεκρές φύσεις: κουτιά γεμάτα χρώματα και φυλαχτά, ένα μπουκάλι άρωμα πλάι σ' ένα κολιέ και σε βότσαλα
Έργα σαν λιγόστιχα πυκνά ποιήματα. Ζωγραφική μεγάλης έντασης, εντελώς σπάνιας ευαισθησίας ― φοβάται κανείς τις λέξεις και σταματά".
Γιάννης Ξένος, περ. Γυναίκα, Αύγουστος 1997

Η ζωγραφική της ήταν απλή, αλλά η συνάντησή της με τα πράγματα ήταν μοναδική. Ζωγράφιζε την πρώτη συνάντηση με τα πράγματα και απέδιδε τη γοητεία τους που είναι η βάσις της ζωγραφικής και κάθε βαθειάς πίστης. 'Εδινε την εντύπωση πως ζωγράφιζε λίγο, γιατί έδινε μεγάλη σημασία στο να αποδώσει μια συνάντηση συγκλονιστική με τα πράγματα. Απευθύνεται σ' αυτούς που καταλαβαίνουν τη μυστηριώδη γοητεία της ζωγραφικής".
Γιάννης Τσαρούχης, καλοκαίρι 1987