«... Ένα μισοξεχασμένο παράθυρο: ένα παράθυρο που προσφέρει μια κοινή θέα, αλλά από μια ολωσδιόλου διαφορετική οπτική γωνία, που μετατρέπει το κοινότυπο σε ασυνήθιστο. Δουλειά του συγγραφέα είναι να κοιτά απ’ αυτό το παράθυρο και να περιγράφει τα όσα βλέπει. Μερικές φορές όμως τα παράθυρα σπάνε. Αυτή, πιστεύω, είναι κι η μεγάλη άγνοια αυτού του βιβλίου: τι συμβαίνει στον παρατηρητή με τα έκθαμβα μάτια, όταν το παράθυρο ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό σπάσει, κι αρχίσουν να εκσφενδονίζονται θρύψαλα από τα τζάμια;»