Μία παραμελημένη συλλογή γερμανικών γραμματοσήμων, που εκδόθηκαν μεταξύ 1938-1941, αποτέλεσε την αρχή αυτής της διήγησης. Για χρόνια κανέναν δεν ενδιέφερε. Πώς βρέθηκε στα χαρτιά της Δήμητρας Αγγελίδου, από πότε; Ποια ήταν τα πρόσωπα που συνέλεξαν, ταξινόμησαν, ταξιθέτησαν τα γραμματόσημα; Στο μεταξύ οι τύχες του πολέμου άλλαξαν, η συλλογή μεταφερόταν από κιβώτιο σε κιβώτιο, η Θεσσαλονίκη της Κατοχής, των Εβραίων και της Αντίστασης χάθηκε, τα πρόσωπα γέρασαν. Πολλές δεκαετίες πέρασαν και ο Γερμανός δεν ήρθε. Ώσπου, το 2019, κάποιος από την επόμενη γενιά, ξαναβρήκε τη συλλογή και αιφνιδίως επιθύμησε να τους πλησιάσει, όλους τους ανθρώπους αυτής της ιστορίας, καταιγιστικά, κεραυνοβόλα, να βρει πώς λέγονταν, από πού ήρθαν, τι ίχνη άφησαν στα πράγματα και στη μνήμη, πώς ήταν η όψη και ο λόγος τους, τι καθόρισε τις επιλογές τους, όσο ήταν δυνατόν να είχαν υπάρξει επιλογές.