L'anziana Frangojannu si guadagna da vivere come esperta di pozioni medicamentose nell'isola egea di Skiathos, all'inizio del Novecento. Profonda conoscitrice del destino crudele che attende le donne nella comunita tradizionale della sua isola, non esita a levare un vibrante atto d'accusa contro le convenzioni sociali e contro Dio stesso, per amore della liberta e della dignita individuale. Con una tensione morale che ricorda Dostoevskij, I'autore si confronta con il Male, con I'abisso dell'anima umana, e Frangojannu si imprime nella coscienza del lettore alla pari delle grandi figure femminili della tragedia antica. E come nell'antica tragedia, la catarsi giunge con la morte, da sempre sigillo di dannazione o di sublimazione apposto sulle vite irripetibili di chi ha osato sfidare ogni legge divina e umana.

Η “Φόνισσα”, η πιο γνωστή νουβέλα του Παπαδιαμάντη και ένα από τα κορυφαία έργα της νεοελληνικής λογοτεχνίας, κυκλοφορεί στα ιταλικά σε μετάφραση του Francesco Màspero στη σειρά MODERN GREEK CLASSICS των Εκδόσεων Αιώρα. Το έργο διαδραματίζεται στην ιδιαίτερη πατρίδα του συγγραφέα, τη Σκιάθο. Στο γύρισμα του 20ού αιώνα, στο νησί της Σκιάθου, η γριά Φραγκογιαννού τα φέρνει βόλτα κάνοντας γιατροσόφια με βότανα. Με τη βαθιά γνώση της για τη σκληρή μοίρα που περιμένει τις γυναίκες στην παραδοσιακή κοινωνία του νησιού δεν διστάζει να καταθέσει ένα κατηγορώ εναντίον των κοινωνικών συμβάσεων και εναντίον του ίδιου του Θεού, για χάρη της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας του ατόμου.

Με ηθική που θυμίζει Ντοστογιέφσκι, ο συγγραφέας έρχεται αντιμέτωπος με το κακό, με την άβυσσο της ανθρώπινης ψυχής, και η Φραγκογιαννού αποτυπώνεται στη συνείδηση του αναγνώστη ισότιμη με τις μεγάλες γυναικείες μορφές της αρχαίας τραγωδίας. Και, όπως και στην αρχαία τραγωδία, η κάθαρση επέρχεται με τον θάνατο, ο οποίος σφραγίζει όλους αυτούς που τολμούν να αψηφήσουν τον θεϊκό και τον ανθρώπινο νόμο.

Το έργο του εξωφύλλου φιλοτέχνησε ειδικά για την έκδοση ο ζωγράφος Παναγιώτης Σταυρόπουλος.