Έξι ιστορίες για το ξύπνημα της νιότης, τη μετάβαση από την εφηβική ηλικία στην ενηλικίωση που τόσο δεξιοτεχνικά ήξερε ο Φιτζέραλντ να αναπτύσσει, αντλώντας από τις προσωπικές του εμπειρίες, τις προσδοκίες και τις φιλοδοξίες του, βρίσκονται στο βιβλίο αυτό.
Γεμάτες σπάνιες λεπτομέρειες, για τη μόδα, τον κινηματογράφο και τη μουσική, που μας μεταφέρουν στην τότε ατμόσφαιρα λίγο πριν από το μεγάλο κραχ του '29 και την οδυνηρή ανατροπή της αμερικανικής και, λίγο-πολύ παγκόσμιας κατάστασης, οι έξι αυτές ερωτικές ιστορίες αποτελούν μια μεγάλη τοιχογραφία της ξέφρενης εποχής των δεκαετιών του 1920 και 1930, όπου απεικονίζεται η ζωή των Αμερικανών μεγιστάνων και των νέων που, όπως και ο ίδιος, φιλοδοξούσαν να ενσωματωθούν σε μια τάξη που δεν ανήκαν, και που ποτέ δεν μπορούσαν να εισχωρήσουν. Σε μια κάστα πλουσίων που τους απέρριπτε ως ξένο σώμα.
Ο Φιτζέραλντ έγραψε για την εφηβεία, τη νιότη και την ενήλικη ζωή, όπως τα είχε ζήσει και εκείνος διαδοχικά, και τελικά δεν ξέρεις αν έζησε όπως έγραψε ή έγραψε αυτά που έζησε. Και συχνά, κάπου σε μια γωνιά των έργων του, ελλοχεύει μια μελαγχολία, μια απρόσμενη δυστυχία.
Αναπαριστά με τόσο ρεαλισμό και γλαφυρότητα εκείνη την εποχή, ώστε για όλους εμάς που δεν τη ζήσαμε, γίνεται δημιουργός αναμνήσεων που δεν είναι δικές μας.