Μέσα στις φτωχογειτονιές των αγγλικών πόλεων, στην τέλεια εξαθλίωση των ανθρώπων και του τοπίου, μαίνεται αδιάκοπα και υπόγεια η πάλη των Εκτός Νόμου με τους Εντός Νόμου. Το σκηνικό: βρώμικοι δρόμοι, εργοστάσια που σε τρελαίνουν με το βουητό τους, πείνα. Τα λεφτά δεν φτάνουν ποτέ, συχνά δεν υπάρχει πανωφόρι για τον βαρύ χειμώνα.
Έτσι, όταν τα χαμίνια, οι εγκληματίες, τα παιδιά του αναμορφωτηρίου, τα βάζουν μ' αυτό το απαίσιο σύστημα που τους κρατάει κλειδωμένους στην ασκήμια της ζούγκλας τους -όταν κλέβουν ένα φουρνάρικο τη νύχτα, όταν κάνουν γυαλιά καρφιά ένα πικνίκ της καλής κοινωνίας, όταν βγαίνουν από τη μοναξιά και την ανία και την ήττα τους και επαναστατούν- ο αναγνώστης τους ζητοκραυγάζει μέσα του, γελάει με τα καμώματά τους, και ποντάρει στο δρομέα των μεγάλων αποστάσεων που βάζει τα δυνατά του να χάσει, να νικήσει ολομόναχος την κοινωνία.