ΚΑΡΤ ΠΟΣΤΑΛ

Μύριζε βροχή και ψητό κρέας.

Η κόκκινη σάλτσα σιγόβραζε

σε μια τεράστια κατσαρόλα.

Καθόταν σε ένα τραπέζι ξύλινο,

πελεκημένο από τα χρόνια και τις αναμνήσεις,

παίζοντας με ένα κομπολόι

που οι χάντρες του είχαν φαγωθεί απ’ τα χτυπήματα.

Η γυναίκα του πρόβαλε στην πόρτα.

Με μια πράσινη πλαστική ποδιά γεμάτη λεκέδες.

Άναψε τσιγάρο και του το ’δωσε αμίλητη.

Μια κοκκινωπή γάτα τρίφτηκε στις μπεζ κάλτσες της

και κουλουριάστηκε κάτω από το τραπέζι.

Έκανε δυο τζούρες και της το ’δωσε πίσω.

Κάπνιζε στηριγμένη στο κούφωμα της πόρτας.

Έτριψε τα γόνατά του και σηκώθηκε με αργές κινήσεις.

«Θα βρέξει λες;»

«Πονάνε τα κόκαλά σου;»

«Ολόκληρος πονάω!»