Α Π ΟΧ Α Λ Ι Ν ΩΣΗ , ΞΕΦΑΝΤΩΜΑ Τραλαλά τραλαλό όταν φύγει κάποιος που αγαπώ, φτάνω μέχρι τον εκτραχηλισμό. Εκχωρώ κάθε ασφάλεια στην τύχη και τον φύλακα άγγελο που έχω για να μην πληγωθώ πέφτοντας κατά λάθος στο πάτωμα εννοώ και το ρίχνω στα βαρβιτουρικά και το ποτό. Βέβαια, όπως καταλαβαίνετε, και αυτή τη συμπεριφορά σκέφτηκα από μωρό παιδί πως, άμα μεγαλώσω τόσο όσο μου χρειαστεί, να την ακολουθήσω για να αποποιηθώ τη στενοχώρια, και –τι άλλο;– την εγκατάλειψη!