ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ Εκείνο που θα μ' ευχαριστούσε σήμερα είναι να άκουγα ένα ευτυχισμένο ποίημα: δυο λόγια για το Μαστραβίνη που εμέθαγε, το Νώντα Ντάναση. Βαρέθηκα να λένε όλο για την κατάσταση, για οργισμένους νέους και την εποχή μας. Πεθύμησε η ψυχή μου λίγο Τραπαλόγιαννη, το Ντούλο το μουγγό να δέρνει μες στη νύχτα τη γυναίκα του, και το Γκλανγκλάν τον ψειριασμένο.