Σκηνικό
Ετεροχρονισμός
Κι όμως
Από το πουθενά
Έντομα
Πράματα ανύπαρκτα
Ω, Θε μου
Ποτέ
σαν
Ναι, παρακάτω
Ούτε ηδονή, ούτε πόνος
Εξιλέωση
Ποιος είναι αυτός;
Κάπου στη θάλασσα
Μα
Στην άκρη της βεράντας
Άφησέ με στον ύπνο
Έντομα ΙΙ
Έσταζε αίμα
Ο ερχομός του φωτός
Βαθιά μέσα της
Ο σιωπηλός ήχος της ρίζας
Έζησα με αναίδεια
Μέσα Οκτώβρη
Ίσως
Γλιστράω στο κενό
Το τριζόνι
Με χτύπησε στο πρόσωπο
Ό,τι κι αν φέρει το αύριο
Άκουγες τη βροχή;
Μια φθινοπωρινή ημέρα
Το ωραιότερό του
Νότος
Ένα γερό σφυρί
Θα περιμένω το φεγγάρι
Δεκαοχτώ χρονών
Μην είσαι κόπανος
Όπως έρχεται
Άστατα όνειρα
Απλά το είπε
Τι κρίμα