Είχε μπει στον πειρασμό και είχε κρυφοκοιτάξει μέσα απ' το φινιστρίνι. Δεν περίμενε να υπάρχουν πόρτες που προδίδουν τα μυστικά τους. Γι' αυτό υπάρχουν τα παράθυρα. Στη μέση ένας καλόγερος σκυφτός χωρίς λόγο. Γυμνός από πανωφόρια τυλιγμένος μ' ένα μεταξωτό μαντήλι. Στο πάτωμα ένα ποτήρι με μία ανεμώνη. "Μια άνοιξη κλεισμένη μ' έναν καλόγερο σ' ένα δωμάτιο, πόση ζωή να έχει..." σκέφτηκε. Ο καλόγερος που άκουσε τη σκέψη του άρχισε να ψάχνει την κορμοστασιά του...