Η ελληνική έκδοση του συλλογικού αυτού τόμου προσφέρει, από την πλευρά της κοινωνιολογίας της θρησκείας και πολιτισμιολογικής ανάλυσης, μια συνοπτική ανασκόπηση του ρόλου που παίζει η Ορθοδοξία συνολικά, συμπεριλαμβανομένης και της επίσημης Εκκλησίας, στην Ελλάδα στις αρχές του 21ου αι.

Η Ελλάδα, μια ιστορικά ορθόδοξη χώρα, αλλά παράλληλα με πολύπλευρες και στενές επαφές με τη Δύση, προσφέρει την ευκαιρία για μια διαφορετική μελέτη και ανάγνωση του Ορθόδοξου Χριστιανισμού απ’ ότι άλλες χώρες της Ανατολικής και Νοτιοανατολικής Ευρώπης, πολλές από τις οποίες βρέθηκαν υπό κομμουνιστικά καθεστώτα κατά τον 20ο αι. Ο τόμος βασίζεται σε διάφορες επιμέρους έρευνες, ενώ παράλληλα επικεντρώνεται κυρίως στην περίοδο του Αρχιεπίσκοπου Χριστόδουλου. Εξετάζονται οι ποικίλες αλλαγές που έλαβαν χώρα την περίοδο αυτή στις σχέσεις μεταξύ Ορθοδοξίας, πολιτικής, κοινωνίας, εθνικής ταυτότητας, φύλου και λαϊκού πολιτισμού. Παλαιότερα και ξεπερασμένα στερεότυπα αναφορικά με την Εκκλησία της Ελλάδος αποδομούνται, όπως και η κοινωνική της παρουσία και η πολιτισμική σημασία της Ορθοδοξίας.

Οι συγγραφείς καταδεικνύουν τους τομείς στους οποίους η παραδοσιακή Ορθοδοξία έχει αλλάξει σε μεγάλο βαθμό και πώς οι αλλαγές αυτές επηρεάζουν το δημόσιο ρόλο και την εν γένει εικόνα της Εκκλησίας, η οποία δείχνει να ανταποκρίνεται αργά, αλλά σταθερά στις ισχυρές προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης και της πολυπολιτισμικότητας.