Στο παρόν βιβλίο, όπου βρίσκεται στο πρώτο μέρος στης διατριβής της, η συγγραφέας επιχειρεί ένα πείραμα: να συνδυάσει τη Φιλοσοφία και την Ψυχολογία, ώστε να τις χρησιμοποιήσει στην έρευνά της γύρω από τη γυναικεία ψυχολογία και κοινωνιολογία. Αρχικά, λοιπόν, αναφέρεται στη θεωρία του Heidegger για τον «πυρήνα του Είναι» και την εφαρμόζει στην ταυτότητα της γυναίκας, επιδιώκοντας να κατοχυρώσει το αίτημά της για ισότητα και ολοκλήρωση της προσωπικότητάς της φιλοσοφικά. Κατά δεύτερο λόγο, παρουσιάζει κοινωνιολογικές απόψεις όλων και τα εμπειρικά τους αποτελέσματα όσον αφορά τις γυναίκες, κατά τρόπον ώστε να διαφανούν οι αντιφατικότητες σε συσχετισμό με τη φιλοσοφική θεώρηση της ταυτότητας της γυναίκας. Εξάγει, έτσι, το συμπέρασμα ότι ο παραδοσιακός ρόλος της γυναίκας (που προϋποθέτει την υποταγή και την εξάρτησή της) βρίσκεται σε αντίφαση με τον φιλοσοφικό ορισμό της ταυτότητάς της. Ακόμη, παρουσιάζοντας στατιστικές από διάφορες χώρες, (όπως Αμερική, Αγγλία, Γερμανία, Ελβετία, Ιταλία, Ελλάδα, πρώην ανατολικές χώρες και πρώην Σοβιετική Ένωση), επιχειρεί να δώσει μία γενική, ολική εικόνα της διεθνούς θέσης της γυναίκας στην κοινωνία και να προτείνει ορισμούς του ρόλου ή των ρόλων της. Επίσης, επιχειρεί την επεξήγηση της αρχικής ίδρυσης και εγκαθίδρυσης του ανδρικού και του γυναικείου ρόλου, που με την πτώση της μητριαρχίας άλλαξαν άρδην και με την πατριαρχία καθιερώθηκαν στους ρόλους που όλοι γνωρίζουμε.